A Glimpse of Baguio City

Seminar according to Wikipedia is, generally, a form of academic instruction, either at an academic institution or offered by a commercial or professional organization. This is the primary goal of a seminar, but the other side of it... well, most of the participants knows it... 

Halos 2:00 AM na ng makarating ako dito sakay ng Victory Liner Aircon-Bus from Pasay. Hindi ko naman masyadong inintindi na malamig sa Baguio kasi may mga nagsasabing hindi naman daw ganun kalamig. Nung bumaba na ako ng Bus tsaka ko naramdaman ang difference... Grabeh, mas malamig sa labas kaysa sa loob ng aircon ng bus... kelangan ng sweater. 

According to a Taxi Driver the temperature was about 13 degrees Celsius, but January has the lowest average temperature in the whole year.

Baguio city was designated the Summer Capital of the Philippines. It is also known as the City of Pines. 

The Association of Educators for Interrelated Research and Studies (AEIRS) with its main office at Parañaque City conducted the National Seminar-Workshop in Science Education with the theme, 'The Art of Teaching Science in the Classroom: A Key to Changes and Innovations in Science Education.' The venue was Baguio City!!! 

I won't be blogging much about the seminar... but I want to express my gratitude to our department head for giving me the opportunity to attend such 'national-seminar'. I would also want to express my sincerest congratulations to the two speakers from the Philippine Normal University (PNU) who had given us new insights & perspective in the field of science education.

ang istorya ng PISO...

News. 
[Thursday. 01.12.2011]


The Philippines set a new world record yesterday for the longest line of single-denominated coin, creating 73.02-kilometer line of 25 centavo coins, beating the current Guinnes World Record of 64.88 km held by a community in Fort Scott, Kansas in the year 2008. The previous record of 55.63 km had been set in Malaysia last 1995. At least 3 classrooms could be constructed from the proceeds of the initial 70-kilometer stretch of 25-centavo coins.




Kung PISO kaya?

PISO, Noon at Ngayon

Sa isang piso may apat na 25 centavos... may halaga pa kaya?




PISO, noon at ngayon...
dalawang dekada na akong mulat sa mundo...
ilang mukha na rin ng PISO ang inabutan ko...
maraming nagbago sa anyo at disenyo nito...
habang tumatagal kumukonti ang nabibili nito...


-------wow!-------


ang totoo nyan ayoko ng gumawa ng tula, wala naman kasi akong alam... baka anu lang ang masabi ng mga eksperto diyan... napagkatuwaan ko lang naman ang ilang piso na nakatago sa bahay, bakit ba ako meron nito? naalala ko pina-project pala to samen dati nung high school ako...


nakakatuwa... ilang PISO na rin pala ang dumaan sa kamay ko... nakakatakot din, matanda na pala ako, hindi ko alam kung nagkahalaga ba ang mga PISO na ito sa buhay ko... buti nalang hindi pa napapatalsik si J.Rizal sa PISO... sa panahon ngaun, andaming nagbabago... pati ugali ng kapitbahay, madalas magbago... ung kalabaw nga sa likod ng PISO napatalsik na... baka ilang panahon, dagang costa na ang nakalagay dyan, o kaya ung paboritong bulldog na alaga ng mayayaman ngayon...


kung hindi ako nagkakamali, PISO ang baon ko noong Grade I pa ako... palibhasa probinsiya... hindi ko naman kailangang magbayad ng pamasahe... hinahatid at sinusundo kasi ako ng lolo ko... [ang swit no?] ilang junk foods na rin ang nabibili nito... ang mga kaklase ko noon na medyo may kaya, limang piso ang baon nila...


kataka-taka... habang tumatagal... lumiliit ang PISO... umaangal na nga ang matatanda.. hindi na kasi nila makita... kasabay ng pagkawala ng halaga ng PISO... sinasalamin ba nito ang pamumuhay ng tao? habang tumatagal... nagiging walang kwenta...?




Sources:
abs-cbnnews.com/business/12/01/11/ph-sets-new-record-longest-line-coins
philstar.com/Article.aspx?publicationSubCategoryId=63&articleId=754139

[coffee]holic!

Hindi ko alam kung pano ba ako naadik sa kape. Ngayon ko nalang halos namalayan dahil madalas ako punahin ni mama na sobra na daw ang pag-inom ko ng kape…. Hindi naman ako maluho sa pagkakape. Ok na saken yung instant coffee na nabibili sa tindahan, itimpla lang sa mga 90 degrees Celcius na tubig at medyo madaming asukal para medyo matamis, ok na. Mas nakahiligan ko yung three-in-one na coffee, kaya lang hindi pa rin ako kontento sa tamis kaya dinadagdagan ko pa rin ng asukal. Pag nilagyan mo na ng tubig na mainit, humahalimuyak na ang amoy… haayyy, hindi na ata pwedeng tanggihan. Ganito ba talaga ang adik na sa kape.

Kung adik na talaga ako, hindi ko alam kung bakit…. Ang naaalala ko lang pag nag-aaral ako ng gabi na noong elementarya palang ako eh nasa harap ko dapat ang isang basong kape. Nakaugalian ko na yun hanggang magkolehiyo ako. Sabe nila, pampagising daw ang kape, hindi ko alam pero hindi totoo saken, lalo na pag pagod ako at gusto kong magpuyat para sa assignment o review… Mas matapang yata ang antok ko kaysa sa bisa ng caffeine.  Si mama naman lagi nalang akong pinagsasabihan… Sa tuwing magtitimpla kasi ako, madalas tinitikman nya… kaya nalalaman nya na sobrang tamis. Lagi nang kaakibat ang sermon, lalanggamin ihi mo nyan, mapuputol ang paa mo pag nagkadiabetes ka sa sobrang tamis mo magkape. Hay, si mama talaga, nakakatakot maputulan ng paa dahil sa diabetes… pero bakit kaya ganun ang adik na…

Mabuti daw ang kape, pero hindi yung refined na at walang asukal. Hindi ko maimagine ang uminom ng kape na sobrang pait! Para bang hindi matatanggap ng sikmura ko. Ang natutunan ko kay lolo ang panlasa nasa bibig lang, pag lampas nyan sa dila, lahat nga pagkain parepareho nalang. Kalimitan din daw sa masarap sa panlasa lason sa katawan.

Titser na ako sa ngayon… kasama ko parin ang kape sa sistema ko… sa paggawa ng lesson plan, paggawa ng test questions at visual aids. Minsan kahit wala namang ginagawa, kahit bakasyon nagkakape parin. May rehab ba para sa mga adik sa kape? Wala pa naman akong alam sa ngayon. Parte na ata ng buhay ko ang kape…

The Other Way of Learning Physics

October 26, 2011 [Wed] 2:00 PM
Enchanted Kingdom

"There is no royal road to Physics."

This is actually a derivative of an old adage, 'There's no royal road to knowledge.' In my point of view, there are two ways of learning physics by yourself. One is to solve problems in a not-so-easy mathematical argument. Second is to conquer your fear by experiencing physics by yourself. Either way you want - I would say, it's not easy but doing any of the two successfully is very rewarding!

Our semestral break (break here means work) is actually the time for computation of grades and doing paperworks. Literally, it's not actually a break for teachers... so, our Heads think of other ways of doing it in such a way that we will enjoy it as a break. From Plan A to Z... there's one plan that made it to realization... and that's going to Enchanted Kingdom!!! Yehey!!!

The Magic Starts Here

Enchanted Kingdom for us (Science Teachers) is not just a place for rides to enjoy... it is also a place for learning. There's actually a lot of Physics lessons here... As what I've mentioned earlier learning Physics here is not that easy - the great challenge is you have to overcome your fear. 

Sa Baclaran meron din nito, mas mura pa hehehe

Magsimula daw ba sa bump car... hehehe

So, accomplishment na yung nakasakay ka jan?

Experiencing your acceleration due to gravity...

The Cast

MY HERO